Św. Józef opiekun Świętej Rodziny
Św. Józef z Nazaretu zwany Cieśla był mężem Maryi i opiekunem Jezusa, pochodził z królewskiego rodu Dawida. Józef poślubił Maryję będąc wdowcem. Bóg powierzył mu misję bycia głową Świętej Rodziny i ochrony dzieciątka Jezus przed czyhającymi zagrożeniami. Jeszcze przed narodzinami Jezusa ,miał we śnie widzenie anioła , który nakazał mu przyjąć pod swój dach brzemienną Maryję i po urodzeniu nadać chłopcu imię Jezus. Kolejne widzenie św. Józef miał wtedy gdy król Herod chciał zgładzić nowo narodzonego Jezusa. Anioł nakazał wtedy by wraz z rodziną uciekał do Egiptu. Ewangelia kilkakrotnie przytacza jego postać, lecz sam św. Józef zyskuje miano „Milczącego Świętego”gdyż na kartach Ewangelii nie wypowiada żadnego słowa . Jego pokora i posłuszeństwo w wykonaniu Bożych nakazów sprawiły iż został patronem całego Kościoła Powszechnego. Początki kultu św. Józefa sięgają IV wieku lecz wzrost czci następuje od średniowiecza. W 1847 r. zostaje ustanowione święto św. Józefa jako Opiekuna Kościoła Chrystusowego ,a w 1870 roku 8 grudnia papież Pius IX ogłasza św. Józefa patronem Kościoła Powszechnego . W tym to okresie powstaje wiele medalików z wizerunkiem św. Józefa z dzieciątkiem Jezus i ze św. Rodziną.. Są taż starsze medaliki z wizerunkiem świętego. Oto kilka z nich:
XVII – XVIII w. Wizerunek św. Józefa ze starego medalika Częstochowskiego . Rewoliński nr. 90
XVII – XVIII w. Stary medalik z wizerunkiem św. Józefa z jednej strony i św. Wenancjusza z Camerino z drugiej strony. Średnica: 20 mm.
XVIII – XIX w. Ołowiany medalik ze św. Józefem. Bardzo ciekawy rewerslecz nie do końca zidentyfikowany. Na pewno widać Matkę Bożą z Dzieciątkiem Jezus , a z boku św. Archanioła Michała. Wymiary: 36 x 31 mm.
XIX w. Medalik wybity na pamiątkę 100 lat od koronacji cudami słynącego obrazu św. Józefa z Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu (1796 – 1896 ). Wymiary: 33 x 19 mm.
XIX w. Medalik z MB Częstochowską i św. Józefem. Wymiary: 33 x 19 mm.
XIX w. Mały medalik MB Miłosierdzia i św. Józefem . Sygnowany PB (Paweł Bitschan). Wymiary: 19 x 14 mm.
XIX w. Dwa małe medaliki sygnowany AM ( Aleksander Magnus ). Pierwszy z MB Miłosierdzia i św. Józefem, natomiast drugi z MB Częstochowską i św. Józefem. Wymiary: 21 x 14 mm.
XIX w. Ciekawy medalik z MB Częstochowską i św. Józefem . Sygnowany FK , z początku myślałem iż to PB , lecz po dokładnym obejrzeniu pod lupą wychodzi że jes to FK. Wymiary: 21 x 14 mm.
XIX w. Mały medalik z Matką Dobrej Rady i z postacią św. Józefa opiekuna Kościoła Powszechnego. Wymiary: 20 x 14 mm.
XIX w. Medalik z MB Królową od Serca Jezusowego i św. Józefem. Wymiary: 32 x 19 mm.
XX w. Pamiątkowy medalik z Oratorium św. Józefa w Mount Royal w Kanadzie. Medalik wykonany we Francji. Wymiary: 36 x 22 mm.
Medaliki Zwiastowania
XVII- XVIII w. Medalik z Archaniołem Gabrielem i Maryją . Odmiana bez napisów. Wymiary: 34 x 19 mm
Ponad rok temu wpadł mi w ręce ciekawy medalik z okresu XVII – XVIII w. Przedstawiał on dwa popiersia z aureolą nad głową z tym że jedno z nich miało włosy zaplecione w warkocz ,a drugie rozpuszczone włosy i koronę na głowie. Na medaliku nie było napisów więc zastanawiałem się kogo dokładnie przedstawiają. Że jeden z tych wizerunków tyczył się Maryi to byłem pewien ale ten drugi dawał mi dużo do myślenia. Rozwiązanie zagadki pojawiło się po kilku miesiącach na jednej z giełd kolekcjonerskich gdy u znajomego kolekcjonera zza Buga zobaczyłem taką samą odmianę medalika ,tylko bardziej ozdobną i większą w dodatku z napisem w aureoli po jednej i po drugiej stronie. Oczywiście stałem się właścicielem tego medalika i zabrałem się za rozszyfrowanie zagadki . I tu moje zdziwienie w jak bardzo ciekawy sposób artysta przedstawił jedną z bardziej znanych scen ewangelicznych , mianowicie scenę Zwiastowania Anielskiego. Postać z warkoczem okazała się być Archaniołem Gabrielem , który wypowiedział do Maryi następujące słowa „ AVE GRATIA PLENA” – Zdrowaś Maryjo łaski pełna….. Natomiast przy drugim wizerunku widnieje odpowiedź Maryi „ ECCE ANCILA DOMI” – Oto służebnica Pańska….
XVII – XVIII w. Ozdobny medalik z Archaniołem Gabrielem i Maryją. Odmiana z napisem w aureoli. Wymiary: 36 x 23 mm.
Św. Michał Archanioł
Zaliczany do istot niebieskich św. Archanioł Michał jest jednym z najważniejszych i bardziej rozpoznawalnych , czczonych postaci w kulturze żydowskiej i chrześcijańskiej. Według przekazu był on pierwszym aniołem , który wystąpił przeciwko Lucyferowi podczas buntu do jakiego doszło w niebie i wypowiedział wojnę szatanom (zbuntowanym aniołom). Opowiedział się po stronie Boga okrzykiem: ”Któż jak Bóg” – jest to też hebrajskie znaczenie Jego imienia. Uważany za księcia wojsk niebieskich , kilkakrotnie wspominany w Starym i Nowym Testamencie. Chrześcijański kult św. Michała Archanioła znany jest od II wieku, powstało wiele świątyń i zakonów pod Jego wezwaniem. W Konstantynopolu w V w. znany był cudowny obraz św. Michała Archanioła. Znane są tęż liczne objawienia świętego, ostatnio natrafiłem na ciekawy opis takiego zdarzenia , św. Michał ukazał się amerykańskiemu żołnierzowi walczącemu w Korei i uratował mu życie. Jest to jedna z relacji ,jakich w internecie jest wiele dotyczących cudownych zdarzeń jakie miały miejsce z udziałem św. Michała Archanioła. Świadectwem żywego kultu są też medaliki z wizerunkiem tego świętego.
XVII – XVIII w. Mosiężny medalik z wizerunkiem św. Michała Archanioła z jednej strony i Anioła Stróża z drugiej. Wymiary: 37 x 25 mm.
XIX w. Polski medalik z MB Częstochowską i św. Michałem Archaniołem. Rewoliński nr 390. Wymiary: 27 x 19 mm.
Koniec XIX w. Polski aluminiowy medalik z MB Studziańska i św. Machał Archanioł. Sygnowany AM (Aleksander Magnus). Wymiary: 28 x 19 mm.
Matka Boża Ostrobramska (Matka Miłosierdzia) Królowa Korony Polskiej
Lata 20 XX w. cynkowy medalion – obrazek z wizerunkiem MB Ostrobramskiej sygnowany J. SOPYŁO z Lwowa. Ułamane uszko. Średnica: 55 mm.
Ten charakterystyczny i bardzo rozpoznawalny wizerunek Matki Bożej został namalowany na początku XVII w.(prawdopodobnie między 1620 a 30 rokiem) przez nieznanego artystę na na ośmiu dębowych deskach i został umieszczony na jednej z dziewięciu obronnych bram miejskich otaczających wówczas Wilno. Brama ta nosi nazwę „Ostra Brama” i jako jedyna zachowała się do dzisiejszego dnia , a to za sprawą wizerunku Matki Miłosierdzia , który bardzo szybko został uznany za cudowny. Świadczyć o tym mają liczne wota umieszczone obok obrazu , jednym z charakterystycznych jest srebrny półksiężyc umieszczony na dole obrazu w 1849 r. z wygrawerowanym podziękowaniem za wysłuchane prośby. Srebrną pozłacaną suknię wraz z dwiema koronami nałożono na obraz około 1671 r. Jedna korona jako symbol Królowej Niebios druga zaś Królowej Polski . Szczegółową historię samego obrazu jak i miejsca można z łatwością odnaleźć , lecz ja chciałbym przytoczyć kilka istotnych szczegółów. W roku 1761 zostaje wydana Relacja o Cudownym Obrazie przez karmelitę o. Hilańona. Do rozsławienia tego wizerunku przyczynił się też nasz narodowy wieszcz Adam Mickiewicz , który na kartach swojego dzieła „ Pan Tadeusz „ pisze:
„ Panno święta , co Jasnej bronisz Częstochowy
I w Ostrej świecisz Bramie! Ty , co gród zamkowy
Nowogródzki ochraniasz z jego wiernym ludem!
Jak mnie dziecko do zdrowia przywróciłaś cudem,
( Gdy od płaczącej matki pod Twoją opiekę
Ofiarowany , martwą podniosłem powiekę
I zaraz mogłem pieszo do Twych świątyń progu
Iść za wrócone życie podziękować Bogu )”
Dwa takie same medaliki z końca XIX lub początku XX w. jeden bity w brązie a drugi w aluminium z wizerunkiem MB Ostrobramskiej i Błogosławionego Andrzeja Boboli ( beatyfikowany 30-10-1853 r , a kanonizowany 17-04-1938 r.). Wymiary: 40 x 29 mm.
2 lipca 1927 r. odbywa się koronacja obrazu koronami papieskimi i nadanie nazwy ( Ikona Matki Bożej Miłosierdzia ),w uroczystości wzięli udział marszałek Józef Piłsudski i prezydent Ignacy Mościcki. Podczas działń wojennych korony papieskie zaginęły.
XXw. Aluminiowy medalik wybity na okoliczność koronacji obrazu MB Ostrobramskiej . Wymiary: 31 x 20 mm.
XX w. Aluminiowy medalik koronacyjny z MB Ostrobramską , sygnowany KS (Kasprzykiewicz i Szmakfefer). Średnica 23 mm.
XX w. Aluminiowy medalik z MB Ostrobramską , i widokiem kaplicy MB Ostrobramskiej , sygnowany KS (Kasprzykiewicz i Szmakfefer). Średnica 19 mm.
Z sanktuarium w Ostrej Bramie jest też związany początek kultu Miłosierdzia Bożego . Właśnie tutaj po raz pierwszy publicznie został zaprezentowany w dniach 26 – 28 kwietnia 1935 r. namalowany w Wilnie według wskazań św, siostry Faustyny Kowalskiej Obraz Miłosierdzia Bożego ( Jezusa Miłosiernego z wypływającymi z serca dwoma promieniami białym i czerwonym). Św. Faustyna miała też widzenie dotyczące tryumfu tego obrazu.
Znaczek przypinka Młodzieży Sodalicyjnej (Sodalicja Mariańska ) z wizerunkiem MB Ostrobramskiej i herbem Lwowa . Widnieje data 1938 r. i napis ” Dzięki Ci Matko za Lwów”. Znaczek sygnowany : W. BUSZEK Lwów. Wymiary: 41 x 24 mm.
Żołnierski obrazek z wizerunkiem MB Ostrobramskiej wykonany z blachy po konserwie wojskowej ( na odwrocie widoczne resztki farby z napisem ” WIEPRZOWA WE WŁASNYM SOSIE” ). Ręczna robota bardzo starannie wykonana , owal wycinany ręcznie . Poprzedni właściciel znalazł go na miejscu okopów II-go wojennych. Wymiary: 87 x 65 mm.
W 1993 r. przed wizerunkiem Matki Bożej Ostrobramskiej Modlił się papież Jan Paweł II .
XX w. Aluminiowy medalik z MB Ostrobramską i św. Kazimierzem. Sygnowany KS (Kasprzykiewicz i Szmakfefer). Wymiary: 28 x 19 mm.
Współczesny mały srebrny medalik z MB Ostrobramską. Średnica: 14 mm.
Matka Boska Poczajowska
Poczajów – miejscowość znajdująca się na terenie Ukrainy na ziemi Wołyńskiej nieopodal Krzemieńca. Miejsce to zasłynęło już w XII w. za sprawą cudownych objawień Bogarodzicy , która ukazała się prawosławnym pustelnikom przebywającym w pieczarach poczajowskiej góry w 1198 r. i 1260 r. Podczas 2 objawienia Matka Boża odcisnęła swoją stopę w kamieniu a w miejscu tym wytrysło cudowne źródełko.(Kamień i źródełko do dziś znajduje się w świątyni )W miejscu tym wzniesiono pierwszą kaplicę. Historia cudownej ikony przedstawiającej Matkę Bożą tulącą Dzieciątko Jezus jest trochę młodsza i ma związek ze zdarzeniem z 1559 r., kiedy to grecki metropolita Konstantynopola – Neofita , wracając z Moskwy zatrzymuje się u właścicielki Poczajowa Anny Hojskiej (pisane też Gojskiej ). W podzięce za gościnę ofiaruje jej niewielką ikonę Matki Bożej z Dzieciątkiem. Po pewnym czasie zauważono iż obraz emanuje światłem i w niedługim czasie dokonał się pierwszy cud uzdrowienia niewidomego od urodzenia brata dziedziczki. Po tym wydarzeniu w roku 1597 Anna Hojska przekazała ikonę do ufundowanego przez siebie monasteru w Poczajowie. Miejsce to stało się szybko ośrodkiem kultu Maryjnego na Rusi. W 1618 r. powstaje w klasztorze drukarnia , co jeszcze bardziej rozpowszechniło to miejsce. W roku 1623 kolejny spadkobierca Poczajowa – Jędrzej Firlej ( kalwin ) najeżdża zbrojnie klasztor zabierając dobra i cudowną ikonę , którą umieszcza na zamku w Kozinie. Dopiero w 1647 r. na mocy wyroku trybunału lubelskiego ówczesny przełożony klasztoru Jow Zalizo odzyskuje ikonę. W 1649 r. zostaje wzniesiona nowa cerkiew pod wezwaniem św. Trójcy. Od 1661 r. zaczęto spisywać cuda jakie miały miejsce za pośrednictwem Madonny Poczejowskiej. Największy cud miał miejsce w 1675 r. za panowania Jana III Sobieskiego , wówczas to Turcy w noc poprzedzającą oblężenie klasztoru , zobaczyli Madonnę z aniołami , przerażeni zaczęli strzelać z łuków , lecz strzały zawracały w ich kierunku. Po tym zdarzeniu odstąpili od oblężenia. Około roku 1720 monaster przechodzi w ręce unitów ( zakonu Bazylianów ). Od tej pory klasztor stał się siedzibą zwierzchnika Bazylianów w Polsce. Unici kontynuowali działalność wydawniczą , prowadzili szkołę i przyczynili się do znacznej rozbudowy tego miejsca , a to za sprawą pokutującego w tym klasztorze od 1756 r. znanego hulaki, okrutnika i warchoła Mikołaja Bazylego Potockiego (1706-1782), który był fundatorem przebudowy. Dzięki staraniom króla Stanisława Augusta Poniatowskiego i wspomnianego Mikołaja Potockiego dnia 8 września 1773 r. odbyła się koronacja cudownej ikony Matki Bożej Poczajowskiej koronami papieskimi papieża Klemensa XIV, a koronacji dokonał łucki biskup greckokatolicki Sylwester Rudnicki. W uroczystości wzięło udział ok. 100 tysięcy wiernych, a miejsce to zyskało miano Unickiej Częstochowy i było licznie nawiedzane przez wiernych trzech wyznań ( katolików , grekokatolików i prawosławnych ).
Medal koronacyjny Cudownego Obrazu MB Poczajowskiej z umieszczonymi nazwiskami Stanisława Auguata Poniatowskiego i Mikołaja Potockiego oraz papieża Klemensa XIV i biskupa Sylwestra Rudnickiego i datą koronacji 8 września 1773 r. Rewoliński nr. 656 . Stopień rzadkości: R4. Średnica: 39 mm.
W roku 1833 władze carskie zamykają zakon Bazylianów (jest to skutek represji po powstańczych ), a klasztor wraca w ręce mnichów prawosławnych. Sa dwie wersje co do losów cudownej ikony. Jedna mówi iż Bazylianie przed opuszczeniem klasztoru podmieniają oryginał ikony kopią obrazu , natomiast cudowną ikonę Matki Bożej Poczajowskiej przekazują w opiekę ówczesnym dziedzicom Poczajowa – Tarnowskim , którzy mieli wywieść go do Galicji i ślad się tutaj urywa. Druga wersja podaje iż cudowna ikona pozostała w świątyni i jest tam po dziś dzień.
Okres zaborowy to czas dominacji prawosławia i wykorzystania tego miejsca do walki z Polskością i rusyfikacji tamtych ziem, dzięki drukowanym tam materiałom. Samo miejsce stało się celem pielgrzymek kolejnych carów: 1842 r.- Mikołaj I , 1856 r.- Aleksander II , 1878 r. – Aleksander III.
Oto fragment historii związanej z miejscem i wizerunkiem Matki Bożej Poczajowskiej.
XVIII – XIX w. Prawosławny medalik z MB Poczajowską i św. Hiobem (Jow ) Poczajowskim , a dokładnie wyświęcony w 1659 r. przez Cerkiew Prawosławną , kilka lat po śmierci były przełożony monasteru w Poczajowie w latach ( 1604 – 1651 )- Jow Zalizo. Założyciel drukarni , uznawany za ascetę i gorliwego obrońcę prawosławia. Wymiary: 26 x 16 mm.
XVIII – XIX w. Duża odmiana medalika z MB Poczajowską , prawdopodobnie wykonany w okresie przebywania zakonu Bazylianów w Poczajowie. Widoczny na rewersie Krzyż jest odmianą Unicką, bez poprzecznej belki , która jest w Krzyżach prawosławnych . Wymiary: 45 x 31 mm.
XIX w. Unicki medalik z MB Poczajowską i św. Jozafatem Kuncewiczem (1580 – 1623 r. ) wykonany na okoliczność Kanonizowania Jozafata w 1867 r. Medalik był pozłacany lub posrebrzany , ułamane uszko. Wymiary: 28 x 23 mm.
XIX w. Ręcznie malowana ikona MB Poczajowskiej otoczona srebrnym płaszczem ze starymi carskimi próbami srebra 84 i zankami из. Wymiary: 53 x 40 mm.
Św. Teresa od Jezusa i św. Jan od Krzyża
Święta Teresa od Jezusa zwana też Teresą z Ávili lub Teresą Wielką jest jedną z tych świętych, która swoim życiem i działaniem wniosła wiele zmian w swoim otoczeniu i w Kościele pozostawiając po sobie dzieła trwające po dziś dzień. Hiszpańska zakonnica urodziła się 28 marca 1515 r. a zmarła 4 października 1582 r., beatyfikowana 24 kwietnia 1614 r. a kanonizowana 12 marca 1622 r. Była mistyczką , pisarką i reformatorką zakonu karmelitanek, oraz założycielką zakonu karmelitów bosych wraz ze św. Janem od Krzyża. Nie będę tu przytaczał całego życiorysu świętej , gdyż można go z łatwością odnaleźć w internecie. Na wspomnienie zasługuje fakt iż św. Teresie przez ponad dwa lata ukazywał się Jezus. Napisała kilka dzieł dotyczących życia duchowego uważanych za kanon literatury chrześcijańskiej. W roku 1970 papież Paweł VI ogłosił Ją doktorem Kościoła. Pierwsze medaliki ze św. Teresą pojawiły się w XVII w.
XVII w. Mały medalik z błogosławioną Teresą od Jezusa i św. Rodziną z drugiej strony (prawdopodobnie beatyfikacyjny z 1614 r.). Wymiary: 27 x 16 mm.
XVII w. Duży medalik ze świętą Teresą ( widoczna scena zwana jest ” Ekstazą św. Teresy” przedstawiona jak na rzeźbie Berniniego z kościoła Santa Maria della Vittoria w Rzymie ). Natomiast druga strona przedstawia św. Jana od Krzyża współzałożyciela zakonu karmelitów bosych wraz ze św. Teresą. Wymiary: 37 x 26 mm.
Św. Jan od Krzyża
Św. Jan od Krzyża właściwie nazywał się Juan de Yepes y Alvarez urodził się 24 .06.1542 r. w Hiszpanii w miejscowości Fontiveros koło Avili a zmarł 14.12.1591 r. w Ubedzie. Poeta , mistyk , karmelita , prezbiter. Wraz z św. Teresą z Avili uważany jest za współzałożyciela zakonu karmelitów bosych. Dokładny życiorys można znaleźć w internecie. Został beatyfikowany w 1657 r. a kanonizowany w 1726 r. 27 grudnia. Jest patronem życia kontemplacyjnego , mistyków , poetów hiszpańskich.
XVIII w. Medalik z wizerunkiem św. Eliasza – proroka , patrona zakonu karmelitów , i św. Jana od Krzyża. Prawdopodobnie medalik kanonizacyjny. Wymiary: 35 x 28 mm.
Medaliki na pamiątkę Pierwszej Komunii Świętej i Bierzmowania
Ważnym wydarzeniem w życiu katolika jest przyjęcie dwóch sakramentów. Pierwszy z nich to: Pierwsza Komunia Święta – sakrament , który sprawia iż po raz pierwszy w pełni uczestniczymy w Eucharystii poprzez przyjęcie Ciała i Krwi Chrystusa pod postacią chleba ( białego opłatka ). Sakrament ten został ustanowiony przez Jezusa w Wieczerniku podczas Ostatniej Wieczerzy. Po odmówieniu modlitwy Jezus wziął chleb , pobłogosławił go i połamał następnie rozdał swoim uczniom , podobnie wziąwszy kielich z winem , pobłogosławił i podał swoim uczniom. Na chleb mówił „ Oto Ciało Moje „ a na wino „ Oto Krew Moja” dodając na koniec słowa „Czyńcie to na Moją Pamiątkę „. Przez długi czas Pierwsza Komunia Święta była sakramentem przeżywanym wyłącznie w sferze duchowej , natomiast nie towarzyszyła mu oprawa uroczystości rodzinnych i obdarowywania z tej okazji drogimi prezentami. Jako pamiątkę po tym wydarzeniu , uczestnicy otrzymywali dyplom i medalik . Oto kilka wzorów takiego medalika z okresu XIX i XX w.
XIX w. Medalik na pamiątkę Pierwszej Komunii Świętej. Sygnowany AM (Aleksander Magnus). Wymiary: 27 x 19 mm.
XIX w. Medalik na pamiątkę Pierwszej Komunii Świętej. Sygnowany AM (Aleksander Magnus). Rewoliński nr. 1366 . Wymiary: 27 x 19 mm.
XIX w. Pamiątkowy medalik z datą 1876 r, sygnowany PB ( Paweł Bitschan) . Odmiana nie notowana u Rewolińskiego. Wymiary: 25 x 18 mm.
XIX-XX w. Aluminiowy medalik sygnowany PB ( Paweł Bitschan). Wymiary: 28 x 19 mm.
XX w. Aluminiowy medalik bez sygnatury. Wymiary: 29 x 20 mm.
XX w. Aluminiowy medalik sygnowany KS . Kasprzykiewicz i Szmakfefer (sygnatura odwrucona o 180 stopni). Wymiary: 28 x 19 mm.
XX w. Aluminiowy medalik sygnowany SW. Wymiary: 28 x 18 mm.
XX w. Aluminiowy owalny medalik . Średnica: 17 mm.
Drugi natomiast to sakrament Bierzmowania , inaczej zwany sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej. Istotą tego sakramentu jest namaszczenie Duchem Świętym przez położenie dłoni biskupa na głowie bierzmowanego, tak jak w Biblii Apostołowie kładli ręce na wiernych a oni otrzymywali Ducha Świętego. Jest to sakrament dojrzałości i umocnienia wiary przez działanie w nas siedmiu darów Ducha Świętego. Spotyka się kilka odmian okolicznościowych medalików upamiętniających przyjęcie tego sakramentu , lecz występuje ich znacznie mniej w porównaniu z medalikami upamiętniającymi Pierwszą Komunię.
XIX w. Medalik na pamiątkę sakramentu Bierzmowania . Sygnowany IB. Rewoliński nr. 1373 . Wymiary: 25 x 18 mm.
XX w. Aluminiowy medalik Na Pamiątkę Bierzmowania sygnowany KS. Kasprzykiewicz i Szmakfefer. Wymiary: 28 x 19 mm.
Matka Boża Leśniańska – (Matka Jedności i Wiary)
Jednym ze znanych Podlaskich Sanktuariów Maryjnych jest Leśna Podlaska. Miejscowość ta zasłynęła dzięki znalezionej tam w 1683 r. dnia 26 września kamiennej płaskorzeźbie z wizerunkiem Matki Bożej z dzieciątkiem Jezus , która znajdowała się na drzewie gruszy. Znalazcami było dwóch małych chłopców: Aleksander Stelmaszczuk (9 lat) i Miron Makaruk (10 lat), którzy paśli bydło . Wizerunek został umieszczony na dworze dziedzica Leśnej – Pawła Michałowskiego , który nakazał zbudowanie drewnianego kościółka w miejscu odnalezienia płaskorzeźby. Trzy lata później w 1686 r. w nowo powstałym kościółku umieszczono kamienną ikonę. W roku 1700 po wcześniejszym przesłuchaniu świadków , biskup Franciszek Prażmowski uznaje cudowność łask i zezwala na publiczny kult Maryjny. W 1716 r. książę Karol Stanisław Radziwił , funduje złote korony. Wzrost kultu sprawił iż w 1731 r. rozpoczęto budowę nowej świątyni , która trwała do 1758 r., oraz sprowadzono paulinów do opieki nad parafią. Za aktywną pomoc powstańcom w powstaniu styczniowym sanktuarium zostało w 1874 r. zmienione na cerkiew. Jednak Biskup Janowa – Beniamin Szymański przewidując po powstańcze represje wcześniej ukrył oryginał kamiennej ikony Matki Bożej u sióstr Benedyktynek w Łomży.
XIX w. Polski medalik ze sceną zjawienia MB Leśniańskiej na drzewie gruszy . Na rewersie widoczna postać św. Wiktora Męczennika , którego relikwie znajdują się w bazylice w Leśnej Podlaskiej. Sygnowany :WL. Rewoliński nr. 570. Wymiary: 25 x 18 mm.
XIX w. Bardzo ciekawa odmiana medalika z nietypowymi napisami na awersie: M.B. LESZNICKA lub LASZNICKA Z NAD NAMI , a na rewersie : S: ANTONI MOGILEWSKI . Odmiana nie notowana u Rewolińskiego. Wymiary: 25 x 19 mm.
XX w. A dokładniej 1919 r. Aluminiowy medalik upamiętniający rocznicę objawienia Matki Bożej w Leśnej Podlaskiej. Wymiary: 27 x 19 mm.
Po intensywnych poszukiwaniach oryginał został odnaleziony w 1926 r., a w dniach 22 -25 września 1927 r. w uroczystej trzydniowej procesji dokonano uroczystego powrotu cudownej ikony Matki Bożej do Leśnej. W roku 1963 prymas Polski kardynał Stefan Wyszyński przyozdobił wizerunek koronami papieskimi. Od 1980 r. została wprowadzona stała nowenna każdego 26 dnia miesiąca , która przyczyniła się do znacznego ożywienia kultu Matki Bożej i łask za jej pośrednictwem wypraszanych. W 1981 r. Stolica Apostolska nadaje nowy tytuł Matce Bożej – „ Matka Jedności i Wiary”, a w 1983 r. odbyły się uroczystości 300 – lecia zjawienia cudownej ikony Matki Bożej.
XX w. Medalik szkaplerzny z MB Leśniańską. Średnica : 19 mm.
Św. Antoni Padewski
Jednym ze znanych i czczonych świętych w Kościele Katolickim jest św. Antoni Padewski. Urodzony w Lizbonie w 1195 r. , zmarł w okolicach Padwy w 1231 r. Pochodził z zamożnej rodziny a właściwie na imię miał Fernando Martins de Bulhões . Jako młodzieniec wstępuje do zakonu Kanoników Regularnych św. Augustyna gdzie studiuje treści świętych ksiąg i klasycznych dzieł łacińskich, a w 1219 r uzyskuje święcenia kapłańskie. W roku 1220 opuszcza macierzysty zakon i wstępuje do Franciszkanów ( gdzie przybiera imię Antoni ) z zamiarem wyruszenia na misję ewangelizacyjną do Maroka. Jako franciszkanin studiuje dzieła św. Franciszka oraz Pismo Święte. Udziela się jako kaznodzieja, a szczególny dar wymowy sprawia iż jego kazania przyciągają tłumy wiernych. Podejmuje próbę misji do Maroka ,lecz ze względu na chorobę zostaje we Włoszech . Tam pracował jako wykładowca na uniwersytecie w Montpellier i Tuluzie . W 1227 r. zostaje prowincjałem obszaru Emilia – Romania , gdzie przez trzy lata pisze kazania niedzielne na zlecenie papieża Grzegorza IX . Od czerwca 1230 r. przebywa w klasztorze Świętej Marii w Padwie , gdzie następnego roku ciężko choruje i umiera. Jego zaledwie 36 letnie życie sprawia iż zyskał miano doktora Kościoła Katolickiego , a sam zyskał przydomek „ młota na heretyków”. Zaledwie 352 dni po jego śmierci zostaje ogłoszony świętym przez papieża Grzegorza IX.
XIX w. Medalik ochronny z ciekawą sentencją:” OTO KRZYŻ PAŃSKI + UCIEKAJCIE SZATANI + ZWYCIĘRZY LEW Z POKOLENIA IUDY + Z RODU DAWIDA ALLELUJA „ , na rewersie: ” LIST SKUTECZNY ŚW. ANTONIWGO PADEWSKIEGO DO ZROZPACZONEJ OSOBY „. Do tego medalika mam szczególny sentyment iż od niego zacząłem zbieranie starych medalików. Wymiary: 37 x 16 mm.
W ikonografii przedstawiany jest z Dzieciątkiem Jezus , które wedle wierzeń ukazało się św. Antoniemu i zapewniło go że Bóg go kocha.
XVII- XVIII w. Mały medalik ze św. Antonim i św. Franciszkiem. Złamane uszko. Średnica: 15 mm.
XVII- XVIII w. Inna odmiana medalika ze św. Antonim Padewskim i św. Franciszkiem. Średnica: 29 mm.
XII – XIII w. Duża odmiana medalika ze św. Antonim i św. Franciszkiem. Wymiary: 37 x 23 mm.
XIX w. Polski medalik z MB Częstochowską i św. Antonim Padewskim. Sygnowany IB ( Jan Bitschan 1828 – 1878 r. ) znany Warszawski wytwórca medalików. Rewoliński nr. 325. Wymiary: 25 x 18 mm.
XIX w. Zachodni medalik ze św. Antonim i Aniołem Stróżem . Wymiary: 26 x 18 mm.
Św. Antoni najbardziej znany jest z tego iż jest patronem osób i rzeczy zaginionych i zagubionych..
XIX w. Polski medalik ze św. Antonim Padewskim i św. Franciszkiem z Asyżu. Rewoliński nr. 1170 . Wymiary: 22 x 18 mm.
XIX – XX w. Lubelski medalik ze św. Antonim Padewskim ( patronem Lublina ) i wizerunkiem skradzionych relikwii Drzewa Krzyża Świętego , które znajdowały się w Kościele Dominikanów w Lublinie. Wymiary: 35 x 20 mm.
XIX w. Mały medalik z MB. Częstochowską i św. Antonim Padewskim. Sygnowany WL (Wilhelm Lange ). Wymiary: 20 x 13 mm.
XX w. Aluminiowy medalik ze św. Antonim wybity na pamiątkę Misji Świętych ( Często prowadzonych w wielu parafiach na przełomie XIX i początku XX w.). Wymiary : 28 x 16 mm.
Koniec XIX – XX w. Podobny aluminiowy medalik ze św. Antonim , na rewersie ” Pamiątka Św. Missyi” Różnice w pisowni słoaw Misji , tutaj pisane przez dwa “S”. Medalik sygnowany PB (Paweł Bitschan). Wymiary: 29 x 16 mm.
XX w. Aluminiowy zachodni medalik z wizerunkiem NMP Niepokalanie Poczętej i św. Antoniego Padewskiego. Wymiary: 28 x 20 mm.
Matka Boża Różańcowa i św. Dominik
Jednym z często spotykanych określeń Matki Bożej jest tytuł Matka Boża Różańcowa lub Królowa Różańca Świętego. Ten przydomek został nadany od popularnej w średniowieczu modlitwy zwanej Psałterzem Najświętszej Maryi Panny lub Modlitwą Różańcową. Do odmawiania tej modlitwy wierni często używają tzw. sznurów modlitewnych zwanych „ Różańcami” ( pomagają one w odmawianiu odpowiednią ilość razy dany fragment modlitwy ). Sama forma odmawiania „ Różańca” zmieniała się przez wieki , a ostatnia zmiana odbyła się w 2002 r. przez dodanie czwartej tajemnicy tzw. „ Tajemnicy Światła „ przez św. Jana Pawła II. Pierwotnie zakony benedyktynów używał sznura modlitewnego do odmawiania 150 psalmów , a dla mnichów nie umiejących czytać i liczyć do odmawiania prostej modlitwy „ Ojcze nasz”. W XII w. zakony cysterskie używały sznurów modlitewnych do odmawiania 50 pacierzy „Ojcze nasz” zwanych „ Rosarium” czyli Wieniec z róż. Prekursorem obecnej formy różańca był Dominik z Prus , mnich z klasztoru w Trewirze, który w 1409 r. podzielił życie Jezusa i Maryi na 50 tajemnic. Ułożył on tzw. „Złoty Różaniec” , który składał się z 50 tajemnic i 50 „ Zdrowaś Mario”. Po pewnym czasie Dominikanie z Kolonii wyodrębnili 15 kluczowych tajemnic skracając tym „Złoty Różaniec” do formy prostszej do zapamiętania i dodają 150 „Zdrowaś Mario”. Następnie założyciel Bractwa Różańcowego – Jakob Sprenger dodaje „Ojcze Nasz” po każdej dziesiątce „ Zdrowaś Mario” ,ta forma zyskała nazwę Różańca Maryjnego lub Dominikańskiego. W 1569 r. papież Pius V oficjalnie zmienia nazwę z „Psałterz „ na „Różaniec Najświętszej Maryi Panny” i dzieli 15 tajemnic na 3 części ( radosną , bolesną i chwalebną). To kilka kluczowych faktów z historii „Różańca”.
XIX w. Polski medalik z MB Różańcową i MB Szkaplerzną. Wymiary: 27 x 21 mm.
Duchowe znaczenie modlitwy różańcowej jest bardzo duże a modlący mogą wyprosić wiele łask. Sama Matka Boża w objawieniach w Lourdes i Fatimie prosiła o nieustającą modlitwę na różańcu.
XVIII w. Pozłacany medalik z MB Różańcową i św. Dominikiem. Ciekawa forma. Wymiary: 36 x 28 mm.
Od XVII w. zaczęły pojawiać się pierwsze medaliki z wizerunkiem MB Różańcowej i św. Dominika Guzmana kaznodzieja (założyciela zakonu dominikanów ), któremu według legendy ukazała się Matka Boża i podarował różaniec. Nie znaleziono dowodów na potwierdzenie tej legendy , istnieją przypuszczenia iż omyłkowo przypisano status bycia prekursorem modlitwy różańcowej św. Dominikowi zamiast Dominikowi z Prus. Na rozpowszechnienie tej legendy miał duży wpływ zakon Dominikanów , który miał swój wkład na obecną formę modlitwy różańcowej. Popularność modlitwy na różańcu sprawiła iż pokazało się wiele odmian medalików w różnych językach a i istnieje wiele obrazów i wizerunków MB Różańcowej. Jednym ze znanych jest wizerunek MB Pompejańskiej gdzie widzimy dodatkowo postać św. Dominika i św. Katarzyny z Sieny jak otrzymują różaniec.
XVIII – XIX w. Medalik z MB Różańcową , św. Dominikiem i św. Katarzyną z Sieny. Na rewersie widzimy św. Rodzinę. Słaby stan zachowania wykonany w Rzymie. Średnica: 26 mm.
XVIII – XIX w. Medalik z MB Różańcową i prawdopodobnie św. Dominikiem. Stan medalika nie pozwala na dokładne odczytanie napisu ( może to być postać innego świętego ). Wymiary: 32 x 22 mm.
XIX w. Dwa podobne medaliki z MB Różańcową i św. Dominikiem . Wymiary: 30 x 22 mm.
XIX- XX w. Duży mosiężny medalik. Wymiary: 38 x 28 mm.
XIX w. Niemiecka odmiana medalika z MB Różańcową i św. Dominikiem. Wymiary: 26 x 18 mm.
XIX w. MB Różańcowa na krzyżyku odpustowym z Częstochowy.
Witam
Witam na blogu: medaliki.king22.pl .
Mam na imię Adam i postanowiłem opisać i
zaprezentować medaliki z mojej kolekcji.
Od szkoły podstawowej interesuje mnie
historia , nie tylko ta duża , ale szczególnie
ta lokalna o której nie przeczytamy w podręcznikach.
Dodatkowo interesuje się historią wiary i tematami z nią związanymi, stąd moje zainteresowanie medalikami.
Zbieram monety , trochę fotografuję, cenię ludzi z pasją. Mam nadzieję iż ten blog będzie pomocny dla osób o podobnych zainteresowaniach , i pozwoli nam na
nawiązanie kontaktu i wymianę doświadczeń
kolekcjonerskich.
Jestem zainteresowany nabyciem medalików i monet.UWAGA – do istniejących postów są sukcesywnie dodawane nowe medaliki , więc co jakiś czas proszę tam zaglądać.
Jeśli posiadacie stare niepotrzebne medaliki lub inne dewocjonalia proszę o przekazanie lub kontakt ze mną.Zapraszam i pozdrawiam
Adam KrólMożesz wspomóc rozwój tej strony.
-
Pamiątka 2 koronacji
Polecam
