Jednym z często spotykanych określeń Matki Bożej jest tytuł Matka Boża Różańcowa lub Królowa Różańca Świętego. Ten przydomek został nadany od popularnej w średniowieczu modlitwy zwanej Psałterzem Najświętszej Maryi Panny lub Modlitwą Różańcową. Do odmawiania tej modlitwy wierni często używają tzw. sznurów modlitewnych zwanych „ Różańcami” ( pomagają one w odmawianiu odpowiednią ilość razy dany fragment modlitwy ). Sama forma odmawiania „ Różańca” zmieniała się przez wieki , a ostatnia zmiana odbyła się w 2002 r. przez dodanie czwartej tajemnicy tzw. „ Tajemnicy Światła „ przez św. Jana Pawła II. Pierwotnie zakony benedyktynów używał sznura modlitewnego do odmawiania 150 psalmów , a dla mnichów nie umiejących czytać i liczyć do odmawiania prostej modlitwy „ Ojcze nasz”. W XII w. zakony cysterskie używały sznurów modlitewnych do odmawiania 50 pacierzy „Ojcze nasz” zwanych „ Rosarium” czyli Wieniec z róż. Prekursorem obecnej formy różańca był Dominik z Prus , mnich z klasztoru w Trewirze, który w 1409 r. podzielił życie Jezusa i Maryi na 50 tajemnic. Ułożył on tzw. „Złoty Różaniec” , który składał się z 50 tajemnic i 50 „ Zdrowaś Mario”. Po pewnym czasie Dominikanie z Kolonii wyodrębnili 15 kluczowych tajemnic skracając tym „Złoty Różaniec” do formy prostszej do zapamiętania i dodają 150 „Zdrowaś Mario”. Następnie założyciel Bractwa Różańcowego – Jakob Sprenger dodaje „Ojcze Nasz” po każdej dziesiątce „ Zdrowaś Mario” ,ta forma zyskała nazwę Różańca Maryjnego lub Dominikańskiego. W 1569 r. papież Pius V oficjalnie zmienia nazwę z „Psałterz „ na „Różaniec Najświętszej Maryi Panny” i dzieli 15 tajemnic na 3 części ( radosną , bolesną i chwalebną). To kilka kluczowych faktów z historii „Różańca”.
XIX w. Polski medalik z MB Różańcową i MB Szkaplerzną. Wymiary: 27 x 21 mm.
Duchowe znaczenie modlitwy różańcowej jest bardzo duże a modlący mogą wyprosić wiele łask. Sama Matka Boża w objawieniach w Lourdes i Fatimie prosiła o nieustającą modlitwę na różańcu.
XVIII w. Pozłacany medalik z MB Różańcową i św. Dominikiem. Ciekawa forma. Wymiary: 36 x 28 mm.
Od XVII w. zaczęły pojawiać się pierwsze medaliki z wizerunkiem MB Różańcowej i św. Dominika Guzmana kaznodzieja (założyciela zakonu dominikanów ), któremu według legendy ukazała się Matka Boża i podarował różaniec. Nie znaleziono dowodów na potwierdzenie tej legendy , istnieją przypuszczenia iż omyłkowo przypisano status bycia prekursorem modlitwy różańcowej św. Dominikowi zamiast Dominikowi z Prus. Na rozpowszechnienie tej legendy miał duży wpływ zakon Dominikanów , który miał swój wkład na obecną formę modlitwy różańcowej. Popularność modlitwy na różańcu sprawiła iż pokazało się wiele odmian medalików w różnych językach a i istnieje wiele obrazów i wizerunków MB Różańcowej. Jednym ze znanych jest wizerunek MB Pompejańskiej gdzie widzimy dodatkowo postać św. Dominika i św. Katarzyny z Sieny jak otrzymują różaniec.
XVIII – XIX w. Medalik z MB Różańcową , św. Dominikiem i św. Katarzyną z Sieny. Na rewersie widzimy św. Rodzinę. Słaby stan zachowania wykonany w Rzymie. Średnica: 26 mm.
XVIII – XIX w. Medalik z MB Różańcową i prawdopodobnie św. Dominikiem. Stan medalika nie pozwala na dokładne odczytanie napisu ( może to być postać innego świętego ). Wymiary: 32 x 22 mm.
XIX w. Dwa podobne medaliki z MB Różańcową i św. Dominikiem . Wymiary: 30 x 22 mm.
XIX- XX w. Duży mosiężny medalik. Wymiary: 38 x 28 mm.
XIX w. Niemiecka odmiana medalika z MB Różańcową i św. Dominikiem. Wymiary: 26 x 18 mm.
XIX w. MB Różańcowa na krzyżyku odpustowym z Częstochowy.
